ตั้งแต่ปี 2568 ตลาดทังสเตนมีประสบการณ์สูงในประวัติศาสตร์ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าราคาของแร่ทังสเตน-โกลด์เพิ่มขึ้นจาก 143,000 cny/ตันเมื่อต้นปีเป็น 245,000 cny/ตัน ราคาของแอมโมเนียม paratungstate (APT) เกิน 365,000 cny/ตันและราคาของผงทังสเตนได้สูงถึง 570,000 cny/ตัน การเพิ่มขึ้นของราคาโดยรวมสำหรับห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดอยู่ที่ประมาณ 80%โดยตั้งค่าสูงสุดในอดีตทั้งราคาและการเพิ่มขึ้น การเพิ่มขึ้นนี้ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ แต่เป็น "พายุทรัพยากร" ที่สร้างขึ้นโดยกองกำลังรวมของการหดตัวของห่วงโซ่อุปทานความต้องการที่เพิ่มขึ้นการปรับนโยบายและการกักตุนในตลาด

จากมุมมองของทรัพยากรระดับโลกความขาดแคลนและมูลค่าเชิงกลยุทธ์ของโลหะทังสเตนมีความโดดเด่นเป็นพิเศษ ปัจจุบันเขตอนุรักษ์ทังสเตนที่พิสูจน์แล้วของโลกอยู่ที่ประมาณ 4.6 ล้านตัน ในฐานะซัพพลายเออร์หลักของทรัพยากรทังสเตนจีนดำรงตำแหน่งที่โดดเด่นอย่างแน่นอน ไม่เพียง แต่มี 52% ของเงินสำรองทั่วโลกเท่านั้น แต่ยังมีส่วนช่วยในการผลิต 82% ต่อปี ด้วยเหตุนี้ทังสเตนจึงถูกรวมอยู่ในรายการวัตถุดิบที่สำคัญของสหภาพยุโรป 34 รายการและเป็นทรัพยากรหลักในหมู่แร่ธาตุที่สำคัญ 50 แห่งของสหรัฐอเมริกา ในทางตรงกันข้ามการผลิตทังสเตนในประเทศของสหรัฐอเมริกาเป็นไปตามความต้องการในประเทศเพียง 15% เท่านั้น ผลิตภัณฑ์ทังสเตนระดับสูงเช่นโลหะผสมทางทหารนั้นขึ้นอยู่กับการนำเข้าเป็นพิเศษ ในการนำเข้าเหล่านี้จีนคิดเป็น 32% ของอุปทานในอดีต ความไม่สมดุลของอุปทานอุปสงค์นี้ได้ปูทางไปสู่ความผันผวนของตลาดในภายหลัง 

ในด้านซัพพลายเชนกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติของชุดแรกของการขุดแร่ทังสเตนในปี 2568 มีราคาเพียง 58,000 ตันต่อปีลดลง 6.5% การลดลงนี้ทำโดย 2,370 ตันในพื้นที่ผลิตหลักของเจียงซีและโควต้าสำหรับพื้นที่การทำเหมืองคุณภาพต่ำในหูเป่ยและ Anhui เกือบจะเป็นศูนย์นำไปสู่การจัดหาวัตถุดิบให้แน่น ความต้องการกำลังเฟื่องฟูในหลายภาคส่วน ในอุตสาหกรรมไฟฟ้าโซลาร์เซลล์อัตราการเจาะของลวดทังสเตนเพชรคาดว่าจะเพิ่มขึ้นจาก 20% ในปี 2567 เป็น 40% ในปี 2568 โดยมีความต้องการทั่วโลกเกิน 4,500 ตัน ในภาคยานพาหนะพลังงานใหม่การเพิ่มทังสเตนลงในลิเธียมแบตเตอรี่แคโทดช่วยเพิ่มความหนาแน่นของพลังงานซึ่งนำไปสู่การบริโภคเพิ่มขึ้น 22% เมื่อเทียบเป็นรายปีในปี 2568 ถึง 1,500 ตัน สิ่งสำคัญกว่านั้นคือภาคฟิวชั่นนิวเคลียร์ซึ่งโครงการเช่นอุปกรณ์ทดลองพลังงานฟิวชั่นขนาดกะทัดรัดของจีนคาดว่าจะสร้างโลหะผสมทังสเตนที่มีประสิทธิภาพสูงกว่า 10,000 ตัน

กฎระเบียบระดับนโยบายได้ทำให้ความตึงเครียดของตลาดรุนแรงขึ้น ในเดือนกุมภาพันธ์ 2568 จีนได้ใช้ระบบควบคุมการส่งออกแบบ "หนึ่งรายการหนึ่ง certificate" สำหรับผลิตภัณฑ์ทังสเตน 25 รายการรวมถึงแอมโมเนียม Ditungstate การส่งออกลดลง 25% ในไตรมาสแรก นอกจากนี้แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมอย่างต่อเนื่องนำไปสู่การปิดเหมืองที่ต่ำกว่า 18 เหมืองเนื่องจากการจัดการบ่อหางและการอัพเกรดการปล่อยน้ำเสียและการแช่แข็งในการอนุมัติกำลังการผลิตใหม่ การผลิตเหมืองทังสเตน-ทองลดลง 5.84% เมื่อเทียบเป็นรายปีในช่วงครึ่งแรกของปี นอกจากนี้พฤติกรรมการกักตุนของคนกลางในห่วงโซ่อุปทานได้ทำให้สถานการณ์แย่ลง ปัจจุบันคลังสินค้ามีสูงถึง 40,000 ตันคิดเป็นมากกว่า 35% ของอุปทานแร่ทังสเตน-ทองทั้งหมดเพิ่มช่องว่างอุปทานตามความต้องการของตลาด

มูลค่าเชิงกลยุทธ์ของทังสเตนนั้นมีความยาวเกินกว่าของโลหะอุตสาหกรรมทั่วไปกลายเป็นชิปต่อรองที่สำคัญในการแข่งขันที่ยอดเยี่ยม จากมุมมองของการป้องกันเพียงอย่างเดียวรอบการเจาะเกราะของทังสเตนคาร์ไบด์ที่มีความหนาแน่น 15.8 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตรสามารถเจาะเกราะได้ครึ่งเมตรแผ่นเหล็กที่พังทลายเหมือนมีดร้อนผ่านเนย อุตสาหกรรมการทหารของสหรัฐใช้ทังสเตนมากกว่า 6,000 ตันต่อปีและครึ่งหนึ่งของสายการผลิตอาวุธพึ่งพาทังสเตน การหยุดชะงักของอุปทานจะทำให้เป็นอัมพาตการผลิตกระสุนถัง M1A1 และขีปนาวุธ AGM-158 เพนตากอนได้กำหนดอุปทานทังสเตนที่ถูกตัดออกจากประเทศจีนในระดับสูงสุด "ความเสี่ยงสีแดง" คาดการณ์ว่าหากนำไปใช้การผลิตเครื่องบินรบ F-35 จะหยุดภายใน 18 เดือน ต้องเผชิญกับการพึ่งพาซัพพลายเชนอย่างรุนแรงทำไมยุโรปและสหรัฐอเมริกาไม่ได้สร้างห่วงโซ่อุปทานทังสเตนในประเทศของพวกเขา? ข้อมูลแนะนำคำตอบ: แผนฟื้นฟูจะใช้เวลานานกว่า 15 ปีและต้องใช้การลงทุน 200 พันล้านยูโร ในความเป็นจริงการควบคุมทรัพยากรทังสเตนของจีนนั้นเกินกว่าความได้เปรียบเพียงแค่ตื้นของการถือทุนสำรองที่ใหญ่ที่สุดในโลก แต่มันได้สร้างอุปสรรคในห่วงโซ่อุตสาหกรรมที่ครอบคลุมตั้งแต่การขุดและการแปรรูปการถลุงและการประมวลผลไปจนถึงการประมวลผลลึกการควบคุมการส่งออกและการส่งออกมาตรฐานทางเทคนิค สิ่งนี้ทำให้มันสามารถบรรลุการปกครองที่ครอบคลุมตั้งแต่รูปแบบอุตสาหกรรมไปจนถึงกฎระหว่างประเทศ

"สงครามเงียบ" นี้เหนือทรัพยากรทังสเตนกำลังปรับโครงสร้างพลังงานของการผลิตระดับสูงในศตวรรษที่ 21 เมื่อความสำคัญของทรัพยากรเชิงกลยุทธ์มีความโดดเด่นมากขึ้นผู้ใดก็ตามที่ควบคุมวาทกรรมเกี่ยวกับทรัพยากรหลักเหล่านี้จะยึดความคิดริเริ่มในการแข่งขันอุตสาหกรรมระดับโลกในอนาคต