Od 2025 r. Rynek wolframowy doświadczył historycznego wzrostu. Dane pokazują, że cena rudy wolframu wzrosła z 143 000 cNy/tonę na początku roku do 245 000 cny/tonę. Cena paratungstate amonu (APT) przekroczyła 365 000 cny/tonę, a cena proszku wolframu osiągnęła 570 000 cny/tonę. Ogólny wzrost cen dla całego łańcucha dostaw wynosi około 80%, co stanowi nowe historyczne maksima zarówno pod względem ceny, jak i wzrostu. Ten wzrost nie jest wcale przypadkowy, ale raczej „burza zasobów” stworzonej przez połączone siły skurczu łańcucha dostaw, rosnącego popytu, korekty polityki i gromadzenia rynku.
Z globalnego punktu widzenia zasobów szczególnie widoczne są niedobór i strategiczną wartość metalu wolframu. Obecnie sprawdzone na świecie rezerwy wolframowe wynoszą około 4,6 miliona ton. Jako podstawowy dostawca zasobów wolframu Chiny zajmują absolutnie dominującą pozycję. Posiada nie tylko 52% globalnych rezerw, ale także 82% rocznej produkcji. Z tego powodu wolframowy został uwzględniony na liście 34 krytycznych surowców UE i jest podstawowym zasobem wśród 50 krytycznych minerałów Stanów Zjednoczonych. Natomiast krajowa produkcja wolframu Stanów Zjednoczonych spełnia tylko 15% popytu krajowego. Wysokiej klasy produkty wolframu, takie jak stopy wojskowe, są szczególnie zależne od importu. Z tych importów Chiny od dawna stanowi 32% podaży historycznej. Ta nierównowaga podaży podaży utorowała drogę kolejnym fluktuacji rynku.
Po stronie łańcucha dostaw Ministerstwo Zasobów Naturalnych pierwszej porcji kwot górnictwa rudy wolframu dla 2025 r. Wynosi zaledwie 58 000 ton, co stanowi spadek o 6,5%rok do roku. Redukcja ta została dokonana o 2370 ton w głównym obszarze produkującym Jiangxi, a kwoty dla obszarów wydobywczych o niskiej jakości w Hubei i Anhui były prawie zerowe, bezpośrednio prowadząc do zaostrzenia dostaw surowców. Popyt rozwija się w wielu sektorach. W branży fotowoltaicznej wskaźnik penetracji drutu diamentowego wolframu wzrośnie z 20% w 2024 r. Do 40% w 2025 r., Z popytem globalnym przekraczającym 4500 ton. W nowym sektorze pojazdów energetycznych dodanie wolframu do katod baterii litowej zwiększa gęstość energetyczną, co prowadzi do 22% wzrostu zużycia z roku na rok w 2025 r., Osiągając 1500 ton. Bardziej godne uwagi jest sektor fuzji jądrowej, w którym oczekuje się, że projekty takie jak Ciągło Compact Fusion Energy Energy wygenerują ponad 10 000 ton wysokowydajnych stopów wolframu.
Rozporządzenie na poziomie polityki jeszcze bardziej zaostrzyły napięcia rynkowe. W lutym 2025 r. Chiny wdrożyły system kontroli eksportu „jednoosobowy, jeden certyfikat” dla 25 produktów wolframowych, w tym ditungstate amonu. Eksport spadł o 25% w pierwszym kwartale. Ponadto ciągłe ciśnienie środowiskowe doprowadziły do zamknięcia 18 niespełniających standardów kopalń z powodu zarządzania stawami odpadów i ulepszeń odpadów ścieków oraz zamrażania nowych zatwierdzeń zdolności produkcyjnych. Produkcja kopalni wolframu Gold spadła o 5,84% rok do roku w pierwszej połowie roku. Ponadto zachowanie gromadzenia pośredników w łańcuchu dostaw zaostrzyło sytuację. Obecnie akcje osiągnęły 40 000 ton, co stanowi ponad 35% całkowitej podaży rudy wolframu, dodatkowo poszerzając lukę w podaży rynkowej.
Strategiczna wartość Tungsten od dawna przekracza wartość zwykłych metali przemysłowych, stając się kluczowym układem przetargowym w konkurencji o wielkiej mocy. Z samej perspektywy obrony okrągły zbroja z węgliki wolframowej, o gęstości 15,8 gramów na centymetr sześcienny, może łatwo przenikać pół metra zbroi, rozpadając stalowe płyty jak gorący nóż przez masło. Amerykański przemysł wojskowy zużywa rocznie ponad 6000 ton wolframu, a połowa linii produkcyjnych broni opiera się na wolframu. Zakłócenie podaży sparaliżowałoby produkcję skorup zbiorników M1A1 i pocisków AGM-158. Pentagon wyznaczył nawet obniżenie podaży wolframu z Chin jako najwyższy poziom, „czerwone ryzyko”, przewidując, że jeśli zostanie wdrożony, produkcja myśliwca F-35 zatrzyma się w ciągu 18 miesięcy. W obliczu tak poważnej zależności od łańcucha dostaw, dlaczego Europa i Stany Zjednoczone nie odbudują krajowych łańcuchów dostaw wolframu? Dane sugerują odpowiedź: plan rekonstrukcji potrwa ponad 15 lat i wymagałby inwestycji w wysokości 200 miliardów euro. W rzeczywistości kontrola Chin nad zasobami wolframu wykracza daleko poza jej powierzchowną zaletę, że utrzymuje największe rezerwy na świecie. Zamiast tego zbudował kompleksowe bariery łańcucha branżowego, od wydobycia i przetwarzania, wytopu i przetwarzania, po głębokie przetwarzanie, kontrole eksportu i eksport standardów technicznych. Umożliwiło to osiągnięcie kompleksowej dominacji, od układu przemysłowego po międzynarodowe zasady.
Ta „cicha wojna” nad zasobami wolframu przekształca strukturę władzy wysokiej klasy produkcji w XXI wieku. Ponieważ znaczenie zasobów strategicznych staje się coraz bardziej widoczne, ktokolwiek kontroluje dyskurs w sprawie tych podstawowych zasobów, przejęje inicjatywę w przyszłych globalnych konkurencjach przemysłowych.
